วันนี้วันดีผมได้แอบไปซิ่งแมงกะไซด์พาคุณแม่ไปทานก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟเจ้าโปรดแถวบ้านมาครับ
ขากลับแวะบ้านอาม่าเอาปลาสลิดไปฝากและนั่งคุยเล็กน้อยให้อาม่าหายคิดตึ๋งตามประสาหลานที่ดี อิอิ
แอบเห็นนาฬิกาตั้งพื้นเรือนเดิมที่ผมเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ อายุน่าจะราวๆ สามสิบปีได้ ตั้งแต่อากงซื้อบ้านนี้ใหม่ๆ
ตอนนั้นจำได้ว่าเสียงตีมันเพราะดังสนั่นหวั่นไหวมากๆ ดูมีชีวิตชีวา แต่ตอนนี้มันตั้งเหงาๆ อยู่ที่เดิม
ช่วงหลายปีมานี้ผมเห็นมันเดินอย่างเดียวไม่ตีเสียงอย่างเคย เมื่อวันแม่ที่ผ่านมาผมก็เลยรับปากอาม่าไว้ว่าจะช่วยพาช่างมาช่วยดูให้
ประจวบเหมาะวันนี้พอมีเวลาก็เลยแอบใช้ความรู้ที่มีเล็กน้อยถอดเครื่องมาดูหน่อยซิว่าเป็นยังไง ทำไม๊มันไม่ยอมตี
ปรากฏว่าค้อนตีขัดเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง ก็เลยช่วยกันกับคุณแม่(คนสวยๆ รูปแรก) ทำความสะอาดตู้ ตัวเครื่องคงต้องมาล้างในภายหลัง
และก็ตั้งค้อนใหม่ ทดสอบเดิน-ตี ตั้งเวลา เสร็จสมบูรณ์ ได้เห็นอาม่ายิ้ม ภูมิใจเล็กๆ อาม่าอวยพร สบายใจไปทั้งวันเลยครับ ^______________^
