12 สิงหาคม 2015สามปีผ่านไปครบรอบวันแม่ กิจกรรมที่ครอบครัวใหญ่ของผมทำเป็นประจำทุกๆ ปีคือ
ลูกๆ หลานๆ เหลนๆ กว่า 30-40 คนจะมารวมตัวทำกิจกรรมที่บ้านอาม่าครับ
ปีนี้ก็เช่นกัน โดยก่อนจะกลับทางพี่สาวของคุณแม่ผมให้ช่วยไปย้ายของพวกตู้เตียงออกจากบ้านอาคารเก่าของอาม่าซึ่งชั้นบนไม่มีคนอยู่
ผมดันตาดีเหลือบไปเห็นนาฬิกาเรือนหนึ่งแขวนขึ้นหยากไย่ฝุ่นคลั่กอยู่ข้างบนบ้านอย่างเดียวดาย
ถอดลงมาเอาไปถามอาม่าได้ความว่าเป็นนาฬิกาของอากงมีคนเอามาให้ตอนขึ้นบ้านใหม่เมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว
ผมเลยอาสาว่าจะเอาไปส่งช่างชุบชีวิต ปรากฏว่าแค่เช็ดฝุ่น ไขลานทั้งสองลานเท่านั้น แล้วลองแขวนดู
นาฬิกาตราไก่ที่ทุกคนคิดว่าตายแล้ว กับฟื้นคืนชีพมาเดินดีตีดังทั้งง่ายๆ แบบนั้นเลยครับ
อาม่ายิ้มแป้น ลูกหลานตกใจระคนดีใจแทนอาม่ากันทั้งบ้าน ความสุขน้อยๆ บางทีก็อยู่ในที่ๆ คาดไม่ถึงครับ
ลองค้นหาสิ่งเก่าๆ เดิมๆ ในบ้านดูนะครับ ของบางอย่างอาจจะไร้ค่าสำหรับเราแต่มีคุณค่าเหลือคณานับกับคนอื่นๆ ครับ ^_^
