นาฬิกาลอนดอนที่ใครก็อยากได้

[Saven]

ที่มา: หนังสือพระเครื่องอภินิหาร เล่ม 116 ประจำเดือนสิงหาคม 2552 บทความโดย: เซียนอั๋น

[Saven]

[Saven]

[Saven]

[มือใหม่นาฬิกาเก่า]

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณที่นำเสนอเรื่องราวดีๆ
และน่าสนใจมาให้ติดตามโดยตลอดครับ 
อยู่ต่างบ้านต่างเมืองไม่มีโอกาสได้อุดหนุน
หนังสือของคุณโกวิท และอ่านบทความที่
เปี่ยมไปด้วยความรู้และประสบการณ์นาฬิกา
อย่างที่ท่านเซียนอั๋นได้เขียนไว้ในบ้านเรา
ก็ได้แต่ติดตามออนไลน์ผ่านหน้าเว๊บต่างๆเอา
มีโอกาสก็สนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
ผ่านตัวหนังสือโดยไม่เห็นหน้าค่าตากันมาก่อน

ซึ่งตรงนี้ก็เป็นจุดดีที่จะได้นำเรื่องต่างๆที่อ่าน
มาคุยกันต่อยอด บันทึกไว้ให้ผู้สนใจติดตามกัน
ได้สะดวก ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของโลกครับ 

เรื่องราวนาฬิกาไทย หรือหน้าเขียนชื่อห้างร้านไทย
เป็นจุดที่เราควรจะต้องติดตามและค้นหาประวัติกัน
เพราะเรื่องราวเหล่านี้ไม่สามารถหาได้ที่ใดในโลก
นอกจากที่บ้านเราเท่านั้น หากวันนี้คนรุ่นเรายังหาดู
หาข้อมูลยาก วันข้างหน้าก็ยิ่งจะยากลำบากขึ้นอีก
เพราะจะหาคนรุ่นใหม่ที่สนใจประวัติศาสตร์ และ
สนใจของโบราณในเชิงสะสม และเผยแพร่ความรู้
แลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน โดยไม่มุ่งหวังประโยชน์
เชิงพาณิชย์ ให้มีจำนวนมากขึ้นจนเป็นกลุ่มก้อน
สามารถทำกิจกรรมดีๆร่วมกัน จนถึงขั้นแลกเปลี่ยน
ข้อมูลเรื่องราวการสะสมของไทย สู่วงการสากล
สามารถแลกเปลี่ยนความรู้กับนักสะสมฝรั่งมังค่าได้
หรือจนสามารถบันทึกไว้เป็นหลักเป็นฐานให้ผู้สนใจ
ต่อไปในอนาคตได้ศึกษา ไม่ต้องเริ่มมะงุมมะงาหรา
ไปเริ่มลองผิดลองถูกเอาเอง บางทีไปผิดทิศผิดทาง
โดนมือเก่าฟันเข้า ก็จะเสียกำลังใจไปกันแต่แรกครับ 

[มือใหม่นาฬิกาเก่า]

เพิ่มเติมข้อมูลเรื่องพิมพ์ดีดไทยให้ครับพี่เซฟ
มันมีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 แล้วครับผม
เอาเป็นว่าตั้งแต่ฝรั่งชื่อนาย McFarland ผู้พี่
ได้คิดประดิษฐ์และให้โรงงาน Smith Premier
ทำขึ้น และนำมาถวาย ร. 5  เมื่อ พ.ศ. 2435
จนหมอ McFarland  ผู้น้องได้ตั้งร้านขายเครื่อง
พิมพ์ดีดเป็นแห่งแรกในสยามประเทศ ที่บริเวณ
หัวมุมถนนเจริญกรุงตัดกับถนนวังบูรพา ชื่อร้าน
Smith Premier Store ในปี พ.ศ. 2441
ซึ่งก็ยังอยู่ในรัชสมัย ร.5 เช่นกันครับ 


รูปและข้อมูลโดยคุณ Somboon2547จากเว๊บนี้ครับผม
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=146681

ในความเห็นอันน้อยนิดของมือใหม่อย่างผมคิดว่า
การที่นักสะสมนิยมตัวเขียนมากกว่าตัวพิมพ์ดีดนั้น
อาจจะเป็นเพราะตัวเขียนดูเก่ากว่าตัวพิมพ์ก็มีส่วน
ยิ่งตัวเขียนโย้เย้แบบไม่ใช่คนไทยเขียนยิ่งน่าสนใจ
ผมก็ชอบตัวเขียนมือมากกว่าตัวที่ทำแบบพิมพ์ครับ
เพราะมันดูมีเสน่ห์เป็นเส้นหนักเบาไม่เหมือนตัวพิมพ์
ผมก็ยังชอบใช้ปากกาหมึกซึมก็เพราะเหตุนี้ด้วย 

อาจจะเป็นยุคแรกที่เราสั่งให้ฝรั่งทำนาฬิกาก็ได้ครับ
ห้างร้านที่สั่งนาฬิกามาขายในยุคนั้น เมื่อเห็นนาฬิกาที่
ฝรั่งเขาทำตรา ทำชื่อลงบนหน้าได้ ก็คงจะมีการติดต่อ
สั่งทำในจำนวนที่ฝรั่งพอจะคุ้มค่าราคาทำ และเมื่อส่ง
แบบอักษรชื่อห้างร้านเป็นภาษาไทยไปให้ฝรั่งทำแล้ว
การเขียนลงบนหน้าปัทม์กระเบื้องหรืออีนาเมลนั้น คิดว่า
ช่างฝรั่งที่เขียน ก็คงพยายามเขียนให้เหมือนแบบที่สุด
แต่อย่างไรก็คงเหมือนให้เราเขียนตัวที่เราไม่รู้มาก่อน
มันก็คงคล้ายๆได้ แต่ก็คงไม่เหมือนช่างไทยเขียนแน่ๆ

แต่อย่างไรก็ตามมาถึงยุคปัจจุบัน ณ ชั่วโมงนี้ หากเจอ
นาฬิกาหน้าเขียน ไม่ว่าแบบตัวเขียน หรือตัวพิมพ์ก็ตาม
ก็ไม่เกี่ยงล่ะครับ แต่ว่าจะเจอแบบราคาที่รับได้หรือเปล่า

เจอแล้วจะมั่นใจว่าแท้หรือเปล่า แน่ใจอย่างไรว่านาฬิกา
ที่เจอจะเป็นลอนดอนหน้าสี หน้าเขียนเดิมแท้ เพราะว่า
เทคโนโลยีการทำหน้าอีนาเมลในสมัยนี้จะทำได้ไหม
ข่าวลือในวงการเขาว่ามีการทำกันได้ เอาลอนดอนหน้าขาว
มาทำสี scan print ตัวเขียนลง แล้วเคลือบทับอีกที
จะทดสอบใช้แม่เหล็กก็ดูดไม่ติด เข็มสะกิดก็ไม่หลุดไม่ลอก
ต่อให้ลงทุนเป็นหมื่น ขายออกก็ได้กำไรหลายเท่าตัว ไม่รู้ว่า
ที่เยอรมัน พอมีเทคโนโลยีใหม่ๆที่จะทำแบบนี้ได้ไหมครับ
จะได้หุ้นพี่เซฟสั่งทำ limited edition Germanboran ฮี่ๆ 

[Saven]

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ ของพี่เด็กเล่นไฟครับ(พี่มือใหม่นาฬิกาเก่า) 
ตัวผมเองก็ขีดเขียนไม่ค่อยจะเก่ง เลยได้แต่รวบรวมบทความที่พี่ๆ ในวงการนาฬิกาบ้านเราบันทึกกันให้ได้อ่าน
ผมก็ต้องขอพระขอบคุณพี่ๆ ทุกท่านไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ไม่ว่าจะเป็นพี่เด็กเล่นไฟ พี่ซอไอ พี่องอาจ เซ๊ยนอั๋นและพี่โกวิท พี่เบิร์ดบอย คุณลุงนาฬิกา(พี่ประเสริฐ) และพี่ๆ สมาชิกท่านอื่นๆ ด้วยนะครับ ถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ ก็ยินดีช่วยเต็มที่อย่างเสมอต้นเสมอปลายเลยครับพ้ม ขอบคุณมากๆ ครับ

[Saven]

และก็ขอบคุณสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมด้วยนะครับพี่ นาฬิกาโบราณ ยิ่งรู้จักยิ่งน่าค้นหาเพิ่มเติมจริงๆ ครับ ^_^